Амлалт

Жаргаана гэж би амлахгүй ээ

Жаргал гэдэг хоосон чанартай юм шиг
Зовоохгүй гэж би харин амлий
Зовлонг хүмүүс тодорхойлж чаддаг болохоор

Жаргаахгүй байя гэж бодож байгаа юм биш ээ
Заавал жаргаахыг хичээх болно
Зовоохын мэдрэмж чамд төрвөл харин
Золгүй эзэн нь би мөн байхын бол


Чамаас болж би зовлоо гээд
Зоригтой наддаа хэлж хайрлаарай
Зовлонг чинь ойлгох ухаан надад бий
Зовлонг чамд амсуулмааргүй байгаа болохоор


Чадах хийгээд чадахгүй бүхнээ
Чинийхээ зовлонгүйн төлөө
Чармайж хичээж зүтгий гэж буй
Чамд өгч буй миний нэгэн амлалт


Хорвоод амьдрах хугацаагаа дуустал
Хором мөч улирах бүрд чамайгаа
Хайрлана гэж үнэхээр би амлий
Хайрласан сэтгэл минь дундрашгүй болохоор


Дундарсан мэт сэтгэгдэл төрүүлэх аваас
Духан дээр минь үнсээд нэг
Дутуу халамж тавьсныг минь
Дурьдан нэг зэмлээрэй намайгаа


Сэтгэлдээ бодогдсон зүйлийн үзүүрийг
Сэм сэмхэн бусаар сэрүүлж хайрлаарай
Зэмлэлийг чинь мэдрэх мэдрэмж надад бий
Зэврүүн мэдрэмж чамд төрүүлмээргүй болохоор


Хоосон сэтгэгдэлийг чамаасаа
Хол байлгахын учир
Халамж хайраар дутаахгүй гэж буй
Хоёрдох нь болж байгаа миний амлалт

Алсад ч, дэргэд ч очиж

Алсад ч, дэргэд ч очиж үзээгүй газар өчнөөн бий
Алгаараа ч, харцаараа ч мэдэрч үзээгүй цэцэгс төчнөөн бий
Алдсанаа ч мэдэлгүй будилж одсон учрал зөндөө бий
Амьдралд авч болдоггүй зүйл гэж хичнээн олон юм бэ дээ
Амттай гэсэн дарс болгоныг бид уух албатай гэж үү
Өнгөтэй гэсэн цэцэг бүхнийг бид тасдах албатай гэж үү
Сарвайсан бүхнээ авах гэсэн зоргоор хүслэнт хүмүн бидэнд
Сар наран өгөөмөрөө дэлгэж цацрагаа ямагт илгээнэм
Алгасаж одсон хичнээн өртөөнд нөхөж буудаллах шиг
Алдаж оносон хичнээн буруугаа ухаарлаар гэмших шиг
Аяа, амьдрал гэдэг төгс бусын их далайн гүнд
Алдхан биеээрээ уусаад сувд болон мөнхөрнөм бид

Би чиний тал

Ханилахын зөнд хатаж
Харь холын салхи зайчилж
Санаа алдахын цагт
Би чиний тал
Хайр бүхнээ цуглуулж
Хагацахдаа,хацарт чинь үнсэхдээ шингээчхээд
Сэтгэл эзгүйрч явахын цагт
Би чиний тал
Хатуу хорвоогийн дэнсэнд тэнцэхсэн гэсэндээ
Харамсалдаа хатаагдаж
Бодолд унаж суухын цагт
Би чиний тал
Хар дарсан зүүд шиг заяанд
Орь залуугаараа гундан байж
Чамайгаа санахын цагт
Би чиний тал аа ...

Учрал

Бүсгүй та
Гунигийг минь тайл
Бүр эртний шархийг минь
Сэтгэлээрээ тэмтэр
Бүгдийг дулаацуулдаг
Инээмсэглэлээ нэвт цацаж
Бороо хүлээж гандсан
Зүрхэнд минь өглөөг авчир
Бүсгүй та
Надаас бүү дөл
Бишүүрхэл,ихэрхэл
Буруу санаанд хиртээгүй
Бүжиг хархан нүднийхээ
Бүжин гэнэн харцаар
Бурхад хүртэл орломгүй
Бүсгүй аалиа илгээ
Сэтгэл минь харцаар чинь эдгэж
Шинэ өглөөг инээд чинь авчирхийн цагт
Шилгээж өндийсөн идэр залуугийн харцнаас
Ширтээд ч ханамгүй хайраа чи олноо ...